سال 1337 ه ش در خانواده‌ای مذهبی در شهرستان خوی به دنیا آمد. تربیت صحیح ,ارتباط با افراد مذهبی و شرکت در مراسم عزاداری امام حسین (ع) او را با اعتقادات دینی آشنا ‌ساخت.

در دوران دبیرستان در جلسات قرائت قرآن و آموزش اصول عقاید شرکت می‌کرد .
در سال 1356 موفق به اخذ دیپلم می‌شود.همگام با اوج گیری انقلاب مردم ایران ایشان نیز در فعالیت‌های ضد طاغوت شرکت می جستند.
در مبارزات قبل از انقلاب با او آشنا شدیم. یادم هست که از بام منزل این شهید بزرگوار به همراه سایر برادران با ژاندارم‌ها مبارزه می‌کردیم و تا ساعت 7 شب همان روز در 19 بهمن 57 این مبارزه ادامه داشت. در ساختن بمب‌های دستی نقش فعالی داشت.در این دوران از آموزش به دیگر جوانان دریغ نداشت و توسط همرزمانش برای این امر پایگاهی را در نظر می‌گیرند.
همزمان با اوج گیری نهضت اسلامی، پایگاه کوچکی را در مسجد میر بابا در کوچه نورالله خان خوی جهت تشکیل مذهبی جوانان محل بوجود آوردیم و شهید فتوره چی با تهیه یک قبضه سلاح کمری کلت به افراد آموزش می‌داد.
مسجد نورالله خان پایگاهی برای تجمع جوانان انقلابی شده بود و انواع مواد لازم و دستورالعمل‌های ساخت مواد منفجره و تهیه کوکتل مولوتف در اختیار افراد قرار می‌گرفت.
با پیروزی انقلاب اسلامی وارد کمیته انقلاب اسلامی می شود. همچنین همراه با جهاد سازندگی عازم روستاهای اطراف می‌شد. با تاسیس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به صف براداران سپاه می پیوندد. مدتی در واحد اطلاعات و تحقیقات در جهت کشف گروهک‌های محارب و قاچاقچیان به فعالیت می‌پردازد.
بارها برای مقابله با اشرار به مناطق کردنشین اعزام می شود. با شروع جنگ تحمیلی در قالب یک گروه 12 نفره عازم جبهه جنوب می‌شود و در مناطق دزفول، کرخه و دهلران بر علیه دشمن می‌رزمند. بعد از بازگشت از جبهه، در اردوگاه آموزشی سپاه به سازماندهی نیروهای عازم جبهه می‌پردازد.
با ایشان در واحد بسیج سپاه خوی اشنا شدم. ایشان مسوول آموزش نظامی و اینجانب به عنوان مربی نظامی با هم کار می‌کردیم. شجاعت و ایثار، تواضع و خاکی بودن و توانایی در مدیریت از صفات برجسته ایشان بود. در آموزش به امر نظم اهمیت خاصی قائل بود.
در عملیات فتح المبین و بیت المقدس دوباره به جبهه عزیمت می‌کند. در عملیات رمضان به فرماندهی گردان المهدی می‌رسد. با شایستگی‌هایی که از خود نشان می‌دهد، مسوول آموزش نظامی لشگر 31 عاشورا می‌شود. و بعدها تا فرماندهی تیپ ارتقا می یابد.
حجت در دی ماه سال 61 ازدواج می‌کند. یکی از همرزمانش خاطره‌ای از این دوران و انتخاب شهید دارند:
وقتی این شهید عزیز می‌خواستند ازدواج بکنند، از خانواده‌ای خواستگاری کردند که آنها شرط کرده بودند اگر این وصلت صورت بگیرد، نباید حجت به جبهه برود. شهید فتوره چی چون دیده بودند که آنها بر شرط خود اصرار دارند با وجود علاقه‌ای که برای وصلت با آن خانواده داشت، از آن صرف نظر می‌کند. بعد هم با یک خانواده دیگر وصلت کردند و به همسرشان می گویند من شما را به جبهه خواهم برد.
همسر ایشان از دوران کوتاهی که با هم بودند این گونه یاد می‌کند:
من و حجت در دی ماه 61 با هم ازدواج کردیم. دو ماه و نیم بعد از ازدواجمان به جبهه رفتیم. در اوقات فراغت جبهه، مرا به مناطق مسکونی منهدم شده می‌برد و شرح چگونگی آزاد کردن آنها را بیان می‌کرد. یک روز برای آزمودنش به وی گفتم: به شهر خودمان برگردیم و مدتی آنجا بمانیم. او با لبخند جواب داد: اگر ناراحتی برویم. ولی می‌دانی که نمی‌توانیم پاسخگوی شهیدان مان در روز قیامت باشیم.
او می‌گفت همسرم همیشه سعی کن حتی خانه داری و آشپزی و امثال این کارها را نیز برای رضای خدا و با نیت الهی انجام دهی. این گونه فکر نکن که کارها را صرفا برای رضایت شوهرم می‌کنم. نه کارها باید برای رضای خدا خالص باشد.
این خصوصیت بارز وی بود که همه چیزش را وقف جبهه کرده بود و شهید مهدی باکری او را می‌ستود.
در عملیات والفجر 4 نصف شب بود. بی سیم شهید فتوره چی قطع شده بود. من نگران بودم که خدای نکرده اتفاقی برای ایشان افتاده است. معاون تیپ بود و جلو رفته بود تا نیروها را بیشتر هدایت کند و نیروها وظایف خود را بهتر انجام دهند.
دو روز بعد گفتم که ایشان یا شهید شده و یا زخمی است، اثری از وی نبود. یک روز که به خط می‌رفتم ماشینی نگه داشت و گفت جنازه شهید فتوره چی پیدا شده. گفتم کجاست. پشت ماشین را نشان دادند و گفتند داخل جعبه است. پتو را کنار زدم. فریاد زدم یا اباعبدالله، یا حسین چه سرهایی آماده شده‌اند که در راه تو فدا شوند.
زمانی که تازه ازدواج کرده بود. تمام زندگی اش را وقف جبهه کرده بود. خانواده‌اش را با خود به این شهر و آن شهر برای انجام ماموریت می‌برد. اتاقی اجاره می‌کرد و خانواده‌اش را آنجا می‌گذاشت. تمام دار و ندار خود را وقف جبهه کرده بود. باید به اینان افتخار کنیم.
شهید فتوره چی بارها می‌گفت: خدا نکند حجت با گلوله کلاش و ترکش شهید بشود. حجت باید با گلوله توپ کشته شود. و الا آبرویم می‌رود. همرزمانش این جملات را مزاح و شوخی تلقی می‌کردند.
در مرحله دوم عملیات والفجر 4 بود که راهی منطقه عملیاتی که حجت در آنجا بود، شدیم. سراغ وی را از حمید باکری گرفتم و حمید آقا با دست به محلی که پر درخت بود اشاره کرد و گفت شاید آنجا باشد. چون بی سیم اش قطع شده بود ... بعد با شهید صالح الهیارلو به جستجوی منطقه‌ای دیگر کردیم تا اینکه سر بی بدن او را پیدا کردیم. بدنش متلاشی شده بود و قابل جمع کردن نبود.
در بخشی از وصیت نامه‌اش خطاب به آقا امام حسین (ع) می‌گوید:
سه سال است که با دیگر پاسداران در جبهه از اسلام دفاع می‌کنیم و بوی کربلایت رزمندگان را دیوانه کرده است.
و سپس در توصیه‌هایی به مردم می‌گوید:
بارها در این دشت خونین پاهایم سست شدند که فقط با یاد خدا و یاد تشنه لبان کربلا و یاد مادران جگر سوخته شهدا و یاد یتیمان شهدا دوباره مرا به حول و قوه الهی بلند کرد ...
روحانیت متعهد را یاری نمایید که تنها قشری است که به شرق و غرب وابسته نمی‌شوند. از تهمت و افترا پرهیز نمایید که آفت انسان است. سعی کنید همیشه امر به معروف و نهی از منکر کنید. به نماز و دعاهایتان تکیه کنید که عامل پیروزی بر نفس است.
فراز آخر وصیت نامه خطاب به همسر شهید است که می‌گوید:
امیدوارم با صبر زینب گونه‌ای بتوانی خودت را راضی به نبودن من بکنی و بتوانی اندکی از مصیبت و درد زینب (س) را درک کرده باشی.
فریده خوبم من که نتوانستم همسر خوبی برای تو باشم. تو با اینکه از اول ازدواجمان از پدر و مادرت دور شدی توانستی با تحمل دوری از خانواده‌ات و غریبی باز هم تکلیف خود را در همسری خوب ادا کنی که ان شاء الله مورد قبول خداوند متعال می‌گردد.
فرزندمان را هر اسمی که خواستی نامگذاری کن و جوری تربیتش کن که دنبال رو صاحب اسمش باشد.

بار الها روز اوّل ماه محرّم است با چشمانی گریان و با گامهایی لرزان و روحی پر التهاب جهت طلب عفو و به امید رضایت رو به درگاهت ایستاده ام خود می دانی برای چیست ولی می خواهم با زبان ناله بگویم.خدایا من بغیر تو کسی را ندارم،تویی صاحب من،تویی خالق من،تویی معبود و امید من،تویی که درهایت به تمام توبه کنندگان باز است،خدایا توبة مرا بپذیر،خدایا بیامرز مرا به گناهانی که از من آگاهتری،ببخش مرا به پیمانهایی که با تو بستم و لیکن بدان عمل نکردم خداوندا تو را به عزّت و شرف خانم فاطمه زهرا(س)از گناهانم بگذر.
عجب روزی قلم به دست گرفته ام،روز اوّل محرّم،ماه پیروزی خون بر شمشیر،ماه نشانگر حماسه های اسلام،ماه شهادت سرور شهیدان حسین ابن علی؛
السلام علیک یا ابا عبدالله و علی الارواح الّتی حلّت بفنائک
السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و
علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین
یا ابا عبدالله سه سال است که با دیگر پاسداران در جبهه ها از اسلام دفاع می کنیم و بوی کربلایت رزمندگان را دیوانه کرده است.
یا حسین مظلوم چقدر هستند کسانی که مثل من منتظر آزادی حرم پاکت هستند و چقدر از رزمندگانی در این مسیر در آرزوی دیدنت به خون خود غلطیده اند.
یا امام حسین خیلی آرزو دارم که در کنار حرمت،حرم شش گوشه ات،برای مظلومیّتت و مصیبتت در عاشورایت گریه و زاری کنم باری برای دومّین بار و این بار صدای «هل من ناصر حسین»در دشتهای ایران طنین افکند و یاران خود را دوباره طلبید،پیر و جوان از تمام نقاط به این ندا لبیک گفت من هم یکی از مشتاقان،برای رضای خدا در این دشت سرازیر شدم،خود می دانستم که لایق نیستم ولی به خودم فشار آوردم که شاید از این ندا بهره ای داشته باشم،در این دشت خونین دفعاتی پاهایم سست شدند که فقط با یاد خدا و به یاد تشنه لب کربلا و یاد مادران جگر سوخته
شهداء و یاد ناله های یتیمان شهداءدوباره مرا بقرب الهی بلند کرد.
«الا بذکر الله تطمئن القلوب»
خدایا من برای رضای تو به این هجرت قدم گذاشتم،تو هم در این هجرت راهنمایم باش.ملّت عزیز و از جان گذشته اسلام بخود آئید که مبادا از خدا غافل باشید و جبهه ها را فراموش کنید تازه اوّل کار است،رهنمود امام عزیزمان را به یاد آورید که فرمودند:راه قدس از کربلا می گذرد.
خودتان را برای آزادی کربلا و قدس عزیز آماده کنید،که شهداءدر انتظار خبر پیروزی هستند،بدانید که با جبهه آمدنتان لرزه بر اندام ابر قدرتها می اندازید و خدا و آقا امام زمان(عج)را از خودتان راضی و خشنود می کنید.
یار و یاور حسین زمان خمینی بت شکن باشید،در نماز جمعه ها و دعای کمیل ها برای رزمندگان و جنگ بیشتر دعا کنید،روحانیت متعهّد را یاری نمایید که تنها قشری است که به شرق و غرب وابسته نمی شوند،از تهمت و افتراءبپرهیزید که آفت انسان است،سعی کنید همیشه امر به معروف و نهی از منکر کنید،به نماز و دعاهایتان تکیه کنیدکه عامل پیروزی بر نفس است،سپاه پاسداران این نهاد جوشیده از ملّت را حمایت کنید.
در آخر برای خودم طلب عفو می نمایم،خداوند توفیق عمل به احکام آن و اطاعت از ولایت فقیه را به شما نصیب فرماید.
خدا نگهدارتان
حجت فتوره چی
اوّل محرم 62
امام خمینی:
«ما تمامی عزیزانمان را فدای اسلام میکنیم»